Afgelopen maand was de eerste keer dat ik op het podium stond sinds mijn diagnose diabetes type 1. 
Ik heb mijn ziekte van het begin af aan aangepakt middels de leefstijlmethode van dr. Bernstein.
Vanwege de coronamaatregelen had ik al maandenlang niet gespeeld.
Nu stond ik weer op het toneel om een monoloog op te voeren voor een publiek dat ik niet kon zien. Ik had enorme plankenkoorts. “Zou ik mijn tekst wel onthouden, luid genoeg spreken of mijn handelingen niet vergeten?”
Deze keer is het niet alleen mijn speltechniek waar ik aan moet denken want stress en adrenaline jagen mijn bloedsuiker omhoog.

Langdurende- of kortdurende stress

Er is verschil tussen langdurende- en kortdurende stress.
Uit onderzoek van dr. Bernstein blijkt dat de meeste langdurige (emotionele) stress zelden een direct effect heeft op de bloedsuikerspiegel.
Bij een korte periode van stress daarentegen wordt wel vaak een stijging in de bloedsuiker waargenomen. Dit komt door het hormoon epinefrine wat vrijkomt door adrenaline. Dit hormoon stimuleert je lever om het opgeslagen glycogeen om te zetten naar glucose.
Mijn plankenkoorts is een voorbeeld van kortdurende stress.
In anderhalve week heb ik gedurende drie dagen leren omgaan met deze nieuwe vorm van bloedsuikerstijging.

Bloedsuikerwaarden observeren

Stress is een factor die lastig is om te voorspellen. Door mijn koolhydraatarme en eiwitrijke leefstijl is mijn bloedsuiker zo stabiel dat er bij onregelmatigheden vaak wel een oorzaak en/of patroon te ontdekken valt.
Ik had op drie verschillende dagen last van dezelfde vorm van stress. De oorzaak van de verandering in mijn bloedsuiker was dus al bekend.
De eerste dag was uiteraard trial and error. Ik wist niet in welke mate en hoe lang de stress een stijging van mijn bloedsuiker zou veroorzaken. Daarom besloot ik die dag het verloop te observeren. Door deze keuze hoefde ik me geen zorgen te maken over een hypo tijdens het acteren. Alleen insuline laat je dalen en dat had ik niet extra gespoten.
Dr. Bernstein adviseert om, bij een te verwachten vorm van stres, voor- en achteraf je bloedsuiker te controleren. Dit heb ik gedaan. Voorafgaand aan de repetitie steeg mijn waarde naar 10.0 mmol. Zodra alles voorbij was daalde ik al gauw naar 7.3 mmol.
Door die dag niet te corrigeren met insuline wist ik precies wat mijn lichaam deed zonder extra bolus. Deze observatie is geen garantie dat het de volgende keer hetzelfde zal verlopen maar ik had wel een verwachting. Aangezien ik het meest optimaal functioneer met waarden tussen de 4.5 en de 6.0 mmol zag ik dat ik een marge had, zonder risico op een hypo, om mijn bloedsuiker bij stress te begeleiden met insuline.

Bloedsuikerwaarden Amber 2
De eerste dag
bloedsuikerwaarden Amber 1
Generale repetitie en uitvoering

Bloedsuikerwaarden analyseren

Op de dag van de generale repetitie spoot ik ’s ochtends een halve eenheid insuline meer dan anders. Op deze wijze hoopte ik de stijging iets te temperen. Maar die dag was natuurlijk extra spannend, de uitvoering kwam nu zo dichtbij. Ondanks de extra insuline steeg mijn bloedsuiker alsnog tot 10.4 mmol. Daarom spoot ik ook bij mijn lunch wat meer insuline. Aan mijn lijf kon ik voelen dat het nodig was. Wat ik merkte was dat ik minder gevoelig reageerde op de geïnjecteerde insuline dan normaal, daardoor was ik niet direct bang voor een hypo. Die middag was ik wel alert op veranderingen in mijn lichaam. Mijn bloedsuiker bleef goed voelen en daar vertrouwde ik op. Na de generale daalde ik weer keurig terug naar 5.8 mmol.
Hieruit bleek dat het injecteren van extra insuline niet kon voorkomen dat tijdens het stress moment mijn waarden opliepen. Mogelijk voorkwam het wel een nog hogere stijging. Daarnaast zorgde het ervoor dat, zodra ik mijn monoloog afgerond had, ik weer terug daalde naar de door mij gewenste waarde.
Dit hield voor mij tevens in dat ik de maximale correctie had gegeven. Bij een grotere correctie had ik kans dat ik na het stress moment te ver door zou dalen met een hypo als gevolg.
Bernstein raad aan om, wanneer je bloedsuiker na het stress moment langdurig hoog blijft, je bloedsuiker te corrigeren. Bij mij was dat dus niet nodig.

Bloedsuikerwaarden managen

Op de dag van de uitvoering besloot ik mijn bloedsuiker hetzelfde te begeleiden als bij de generale repetitie. Die dag was immers net zo spannend.
Het verloop van mijn bloedsuikerwaarden verliep op de dag van de uitvoering haast identiek aan de waarden op de dag van de generale. Ik voelde me goed.
We waren van ’s ochtends tot ‘s avonds in de weer op de dag van het optreden.
Technische doorloop, laatste tips, warming up en om 16.00 uur eindelijk voor het echie.
Door de dag heen voelde ik de spanning oplopen. Ik merkte het aan de knoop in mijn maag en aan mijn bloedsuiker. Toch heeft dat laatste mijn dag nauwelijks beïnvloed.
Ik heb mijn gedachtegang meerdere malen een analyse genoemd, wat het doet klinken alsof het veel werk zou zijn. Ik heb het tegendeel ervaren.
Omdat oorzaak en gevolg zo helder zichtbaar waren, hoefde ik maar kort te observeren en kon ik vlot conclusies trekken. Het maakte mijn keuzes in mijn diabetesmanagement makkelijk en ik hoefde me over mijn bloedsuiker nauwelijks zorgen te maken.

Emoties

De hele dag heb ik met mijn vrienden in de drama groep mee kunnen dollen en me kunnen voorbereiden op het grote moment. Ik had geen last van mood-swings of het gevoel de wereld om me heen niet te kunnen volgen. Twee dingen waar ik in het verleden wel last van heb gehad tijdens pieken of dalen in mijn waarden. Ik voelde me rustig en in controle.
Het moment waar ik zolang naar toe had gewerkt was nabij. Nog één acte en dan was ik aan de beurt. Voordat ik het toneel op ging controleerde ik mijn bloedsuiker. Ik zat op een waarde van 8.5 mmol. Over mijn bloedsuiker hoefde ik me tijdens mijn monoloog dus geen zorgen te maken.
Na lang wachten was ik, als één van de laatsten, eindelijk aan de beurt om mijn monoloog op te voeren. Ik speelde mijn emoties voluit, sprak luid en duidelijk en kende al mijn tekst. Alles op het podium verliep volgens plan. Eenmaal terug in de coulisse voelde ik de spanning uit mijn lijf verdwijnen.
Ik merkte dat zodra het stress moment voorbij was mijn bloedsuiker automatisch terug daalde naar mijn gewenste waarde.

Spanning en adrenaline horen bij een optreden, dat is een deel van het plezier en zou ik daarom niet willen missen. Nu ik heb ervaren wat het effect van adrenaline bij mij op mijn bloedsuiker is weet ik dat ik me vooral op mijn spel kan focussen. Diabetes mag lekker toekijken vanuit de coulisse.

Wie ben ik?

Mijn naam is Amber Heijneman. Ik ben 16 jaar oud en kreeg op 31 augustus 2019 de diagnose diabetes type 1.
Sindsdien volg ik de leefstijl-methode van dr. Bernstein. Hij heeft een diabetes protocol ontwikkeld met een koolhydraatarm-eiwitrijk voedingspatroon als basis.
Ik heb het geluk gehad dat mijn moeder op zijn werk werd gewezen. Zij ondersteunt en onderwijst mij en mijn broertje nu in het toepassen van deze leefstijl.
Mijn wens is dat het niet langer van toeval afhangt dat je je diabetes met leefstijl kan managen maar dat het als behandel optie wordt aangeboden in de spreekkamer.
Daarom deel ik mijn verhaal hier en op Instagram.   Volg mij op Instagram.

Amber
Amber Heijneman

Corine Heijneman is moeder van twee kinderen met diabetes type 1.

Xander werd in december 2018 op de leeftijd van 6 jaar gediagnosticeerd en Amber kreeg, op vijftienjarige leeftijd, in de zomer van 2019 dezelfde diagnose. Met ondersteuning van hun medische team managen ze de diabetes volgens de leefstijlmethode van de Amerikaanse arts Bernstein. 

Hun ervaring en verhaal mag niet worden opgevat als medisch advies. De auteur en Je Leefstijl Als Medicijn aanvaarden geen aansprakelijkheid voor besluiten over de behandeling van ziekten die op basis van de informatie in dit artikel zijn genomen.

Indien u overweegt over te stappen naar deze leefstijlmethode bespreek dit dan met uw arts.